Trójwieś Koronka koniakowska

Koronki koniakowskie to filar i jeden z najbardziej charakterystycznych symboli rękodzieła powstającego w Polsce. Jak nazwa wskazuje – te małe dzieła sztuki wykonane z koronki: serwety, firany, obrusy, elementy zdobnicze – pochodzą z Trójwsi, a dokładniej z Koniakowa.

Fragment największej koniakowskiej serwety oficjalnie zatwierdzonej w Księdze Rekordów
Guinnessa. Dzieło zdobi „wyheklowany” orzeł - godło Polski.

Pojedyncze elementy każdej pracy z koronki wykonywane są osobno, a następnie łączy się je ze sobą stosując różne techniki szydełkowe – pajączki, kółka lub wzory geometryczne, co pozwala uzyskać całość charakteryzująca się zwiewnością i lekkością. Ażurowe rękodzieła najczęściej powstają z kordonka w kolorze bieli lub beżu.

Twórczynie w Koniakowie często czerpią z tradycji koronkarskich, wykorzystując w swoich pracach wzory historyczne, a najczęściej spotykanym motywem zdobniczym koronek koniakowskich są kwiaty i rośliny. Każda artystka z biegiem lat stosuje też swoje własne pomysły i rozwiązania, co sprawia, że każdy produkt z koronki ma unikalny charakter. Młodszemu pokoleniu koronczarek nie brakuje też inwencji i nowatorskich pomysłów. Jednym z nich jest choćby tworzenie stringów z koronki. Ten nieoczywisty pomysł zyskał popularność w największym stopniu wśród młodszych pokoleń.

Moda na koronkę koniakowską od dekad obiega już cały świat. Ażurowe arcydzieła z Koniakowa trafiły choćby do prezydenta USA Johna Kennedy’ego, na dwór królowej Anglii, Elżbiety II, a także do papieża Jana Pawła II.